Enige constateringen met betrekking tot onze 17e Diës Natalis op 31 oktober 2018

Na de gebruikelijke gastvrije ontvangst ten huize van Diës-ritmeester Ton en Diës-commissielid Coby en elkaar proficiat wensend met het feit van ons 17 jarig bestaan, werd begonnen met een korte maar mooie rit rond Goirle  welke eindigde in Gorp & Roovert waar de lunch (op basis van een bescheiden menukaart door  een tekort aan gaspitten) werd genoten in de kelder van Natuurpoort "De Roovertse Ley". Gelukkig dat er een adequate maar steile natuurhouten trap aanwezig was. Deze  diende  regelmatig om toiletbezoek en telefoongebruik te faciliteren. Dit laatste allemaal wegens het feit, dat er ondergronds nóch urinoirs aanwezig waren nóch in "bereik" was voorzien.   Na de lunch volgde een uiterst plezierige voordracht door de heer Thijs Kemmeren, welke een tweetal - in de loop der jaren onzichtbaar geworden - voormalige Willem II-hotemetoten, uit de mottenballen haalde en vóór het voetlicht  zette. De neiging van genoemde spreker om - als historicus - uiterst diep en grondig in stoffige folianten in stoffige archieven te moeten wroeten werd ons duidelijk, toen aan de derde hotemetoot door tijdgebrek niet meer werd toegekomen.

Tot zover de lunch van de Bikers. De dames bleken het óók bijzonder naar de zin te hebben gehad. De lunch in "Het Landgoed" was van uitstekend kaliber, begeleid door - aan dames eigen - diepgaande en somtijds vurige gedachtewisselingen over volstrekt irrelevante  zaken, zoals de hebbelijk- en onhebbelijkheden van echtgenoten....Daarom was het ook zo passend, dat het vervolg van het programma plaats vond in "Het Grutje", waar een alleraardigste jonge boer (met pet) een boeiende bijeenkomst leidde vol met wetenswaardigheden over het boerenbedrijf van vroeger en nu.

Rond 17:30 uur verzamelden we ons in De Commanderie, waar eerst anderhalf uur werd besteed aan het leggen van een stevige - als dan niet alcoholische - onderlaag alvorens aan tafel te gaan. De heer de Bont had het weer voor elkaar via het vervaardigen van een uiterst ingewikkelde tafelindeling, welke er toe leidde, dat enig contact met onze echtgenotes tijdens het diner zorgvuldig werd vermeden, aldus het principe huldigend, dat we geen vrouwen tot onze gelederen toelaten. Intussen werd het getal onzer alcoholische versnaperingen  via-via voortdurend in de gaten gehouden. Er vonden leuke optredens plaats waaronder van een wat oudere douairière, die ons poëtisch kond deed over al haar kwalen.  Een tweede bewonderenswaardige act kwam van de heren Verheggen en Louêt Feisser, die - met medewerking van een aantal brullende  aanwezigen - muzikaal de onderscheiden onderwerpen aan de kunst van het sneldichten onderwierpen. Na het hoofdgerecht was het belangrijkste deel van het programma daar: de benoeming van de Ritmeester van het Jaar 2017-2018. Onze Diëspraeses kwam er niet uit en riep dus de hulp in van een lid, die in het gehele achter ons liggende jaar nog geen rit had overgeslagen. Er was er maar één, die aan deze kwalificatie voldeed, de heer Oprins. Uiteindelijk kwan de heer van Olphen als gelukkige uit de bus, maar opgemerkt dient te worden, dat het bijbehorende petje qua oorspronkelijk ontwerp misschien wél, maar qus uitvoering zeker níet de esthetische toets kon doorstaan. Kortom: mevrouw van Olphen moet aan de bak, wil de heer van Olphen niet voor joker lopen.....

Het was - alles bij elkaar - een mooie Diësviering, waarvoor veel dank aan Ton en Coby verschuldigd is. Het was daarom des te méér jammer, dat om - medische redenen -  Françoise de Boer en het echtpaar Staffhorst helaas verstek moesten laten gaan. .

wn